Lentekriebels

Januari is achter ons en de feestmaand december lijkt alweer eeuwen geleden. Toch is het eigenlijk nog hartje winter (op het weer na dan) Tegenwoordig lijkt het van oktober tot maart wel een “hele-lange-vieze-koude-natte-herfst”. Toch heb ik de afgelopen week al last van lentekriebels. Heel af en toe spiekte het zonnetje deze week even door het wolkendek. Vooral dan begint het te kriebelen.

Het voelt eigenlijk een beetje als nesteldrang. Het idee dat alles opgeruimd/schoongemaakt moet worden, alle muren gewit of een andere kleur. Accessoires moeten vervangen worden en in andere accentkleuren. En wil ik de tuin ook al zomer-klaar hebben. Naar de kapper voor een misschien wel nog korter en blonder kapsel. Ik wil weer gaan hardlopen en eigenlijk ook een nieuwe fiets met een zitje voorop zodat ik samen met Amber kan fietsen. Met de wind door mijn haren (zij heeft ze nog steeds niet) de koeien, paarden en schaapjes met lammetjes in de wei aanwijzen en “boeeeh, béhéhé en méhéhé roepen”!

Natuurlijk gaat dit allemaal (nog) niet gebeuren, lukken al zeker niet. Het is een gevoel. En dat gevoel is eigenlijk best onrustig in mijn hoofd. Ik wil te veel en alles in één keer, en juist daarom weet ik dat van al die wilde plannen in mijn hoofd eigenlijk maar weinig terecht zal komen. Ten minste op korte termijn.

En alsof de duvel er mee speelt hoor ik op de radio terwijl ik dit aan het schrijven ben, dat we volgende week winterse temperaturen krijgen. Misschien kunnen zelfs de schaatsen uit het vet. Ach laat ook maar komen dan, ik zet mijn lentekriebels nog wel even in de ijskast. Hou het eerst wel bij een bosje tulpen in huis. Wel zo rustig!

Jullie al last van lentekriebels?

X Margje