Na de zomervakantie was het dan zover, Renee ging naar de eerste klas van de Havo. Ze had er erg naar uitgekeken en vol goede moed begon ze aan dit nieuwe avontuur. Ze stapte elke dag op haar fiets en had al snel het ritme gevonden. Na een paar weken was het eerste gesprek op school. Alles ging goed en de leraren waren tevreden over Renee en hoe ze met alle veranderingen omging. Ook wij waren heel content over de gang van zaken en maakten ons totaal geen zorgen. Aan Renee merkten we toen nog niets, ze ging graag naar school, maakte netjes haar huiswerk en was heel vrolijk.
Eind vorig jaar ving ik toevallig een telefoongesprekje op van Renee en een oud klasgenootje van de basisschool. Ik ving op dat ze school wel leuk vond maar haar klas stom was. Ik was een beetje verbaasd maar wimpelde het voor mezelf af als puberaal gedrag, dat het wel wat mee zou vallen.
Nog geen week later belde haar vader mij dat ze het niet zo leuk had in haar klas en dat ik even met haar moest gaan praten en eventueel met de school. Ik heb haar veel vragen gesteld, ook of ze misschien werd gepest. Dat was gelukkig niet het geval, maar prettig voelde zich niet. Kort gezegd kwam het er op neer dat ze eigenlijk met niemand uit de klas een klik had en ze haar wat links lieten liggen. Dit was een klas van 27, dus oneven en zat ze eigenlijk altijd alleen. Ze leefde van pauze tot pauze en zat dan vooral bij een clubje uit een andere Havo-klas waarin ook haar nieuwe vriendin zat uit het dorp waar we wonen. Het allerliefst zou ze in die klas zitten.
Toevallig was er een week later, twee weken voor de kerstvakantie nog een gesprek op school. Samen hebben we haar mentor verteld van de situatie en hoe Renee zich voelde. En dat ze heel graag naar die andere klas wilde. Gelukkig nam ze het heel serieus en zou voor ons informeren of het mogelijk was.
Een week later kregen we het verlossende telefoontje. Renee kon na de kerstvakantie al naar de andere klas. Ik ben zo blij dat we dit gelijk hebben aangepakt en ze weer met alle plezier naar school gaat. Daarbij hoeft ze nu ook niet meer alleen te fietsen omdat ze nu een klasgenootje in het dorp heeft waar ze al een tijdje dikke vriendinnen mee is. Eind goed al goed.