Halelujaaa! We zijn luiervrij sinds december. Geen pampers, luiers of andere opvangbroekjes meer. En dat nog net voor haar derde verjaardag. Niet dat dat een vereiste was, maar prettig is het zeker.
Echt getraind hebben we niet, ben persoonlijk van mening dat dat helemaal niet nodig is en zelfs averechts kan werken, zeker als je kindje er zelf nog niet aan toe is. Als er geen medische of psychische problemen zijn geloof ik dat een kind zelf aangeeft of laat merken dat het er klaar voor is.
Aan Amber merkte ik het toen we afgelopen zomer op vakantie waren naar Bosnie (ze was toen ruim tweeenhalf jaar). Daar zetten we in de zomer altijd zo`n groot opzet-zwembad neer voor de kids. Elke keer als ze moest plassen wilde ze het zwembad uit en plaste naast het zwembad op de grond. Dit maakte duidelijk dat ze er al heel goed controle over had.
Ik kocht een potje en zette die in de kamer neer, buiten plaste ze op de grond en binnen ging het (meestal) op het potje, en wilde zelfs af en toe op de grote mensen WC. Op een paar ongelukjes na was ze overdag zo droog. Dat zonder training en de stress die daarbij kan komen kijken. Natuurlijk was de timing van de zomer ook wel ideaal. Het was vakantie en wilde natuurlijk dat het goed ging, waren we langer van huis, deed ik haar wel een luierbroekje aan. Eerlijk is eerlijk, dat was ook uit gemak voor mezelf, maar ook om haar niet meteen onzeker te maken als het wel misging.
Èènmaal thuis in Nederland heeft ze overdag nooit meer een luier aangehad, ook niet als we even de deur uit moesten (luier uit = luier uit). De eerste twee weken nam ik het potje mee als we voor een boodschap de deur uit moesten, zo is het meermalen voorgekomen dat ze naast de auto op een parkeerplaats netjes haar plasje op het potje deed :) Dat leverde vreemde blikken, maar ook erg leuke reacties op. Het poepen was iets lastiger, in het begin deed ze dat wel op het potje, maar even later ging dat steeds mis. Heel vervelend voor haar…. en voor mij! Een poepluier verschonen draai ik mijn handen niet voor om, maar jeeminèè wat een gedoe als het niet opgevangen wordt door een luier, wat een smeerboel. Ik was daar zo klaar mee, daarvoor heb ik uiteindelijk toch een beloning-systeem in het leven geroepen. Dat werkte uiteindelijk, thank god!
En nu, ruim een half jaar later zijn we helemaal van de luiers af, ook tijdens de nacht. Ze was al een week of twee droog als ik haar s morgens van bed haalde. Dus waarom niet helemaal afscheid nemen!? En zo geschiede…
Ik kan zeggen.. Ik heb ze allemaal uit de luiers :)