Twee van de allerleukste, maar ook moeilijkste voorbereidingen voor de komst van je kindje is het bedenken van de naam en het uitzoeken van het geboortekaartje. Het is alweer ruim een jaar geleden dat we dit kaartje verstuurden ter ere van de geboorte van Amber, maar vind hem nog steeds zo leuk dat ik hem graag en met trots met jullie deel. Ik vertel waarom we dit kaartje kozen en hoe we aan de namen kwamen.
Keuzes
Er is zoveel aanbod in geboortekaartjesland dat je vaak door de bomen het bos niet meer ziet. Zelf ontwerpen, Een foto gebruiken van je pas geboren kleintje, een bestaand ontwerp, online bestellen of toch naar een drukkerij. Zoveel mogelijkheden, zoveel keuzes! Ik had al zoveel speurwerk gedaan op internet dat ik inderdaad niet meer wist wat ik eigenlijk wilde. Ik wist daarentegen heel goed wat ik niet wilde, maar wat dan wel?
Sipke stuurde me uiteindelijk naar de drukkerij waar hij al zijn drukwerk laat doen voor zijn bedrijf. Ik nam een stapel voorbeeldboeken mee naar huis en bladerde ze allemaal van voor tot achter door. Het leuke hieraan was dat de andere kinderen ook actief mee konden kijken en hun meningen konden geven. Omdat we het geslacht niet wisten moesten we twee kaartjes kiezen, of een kaartje wat voor zowel voor een meisje als voor een jongen zou kunnen.
Jaaa, dit is hem!
Het kaartje met deze panterprint sprong er echt uit. Ook na meerdere keren de boeken door te bladeren bleef dit favoriet, vooral omdat ik al een kinderwagen had gekocht met details in deze print (neutraal, niet roze). Sipke ging akkoord mits het een meisje zou zijn, dezelfde variant in het blauw vond hij niks. Dus het werd nog even zoeken naar een jongenskaart.
De tekst
De één houdt het liever simpel met alleen de naam, geboortedatum en gewicht, de ander gaat helemaal los met teksten en gedichten, ieder zijn smaak. Ik vind elk kaartje bijzonder en uniek, heb nog nooit een lelijk geboortekaartje ontvangen. Je ziet vaak de persoonlijkheid van de ouders heel goed terug in het kaartje. Dat vind ik mooi om te zien.
Eerlijk is eerlijk, ik heb de tekst niet zelf bedacht (I wish)! Ik heb meerdere teksten van internet samengevoegd en aangepast zodat ik het toch een beetje persoonlijk heb gemaakt. Ik vind het een lieve tekst met een tikkeltje humor. Zoals ik al zei, je houdt ervan of juist helemaal niet. Ieder zijn ding.
De namen
Een naam kiezen is één van de leukste maar waarschijnlijk ook één van de moeilijkste dingen. Je draagt hem je hele leven. De jongensnaam waren we eigenlijk vrij snel uit. Sipke kwam met de naam Milan en die bleef heel erg hangen, we vonden het beide een mooie naam dus daar waren we het snel over eens.
Amber heb ik altijd al een mooie naam gevonden en stond ook al op mijn lijstje toen ik in verwachting was van Renee. Ik had een lijstje met namen verzameld, dit lijstje heb ik aan Sipke gegeven. Er bleven twee namen over, Amber en Doutzen. Doutzen vind ik ook een hele mooie naam en heeft toch een subtiele verwijzing naar mijn vader Douwe. Toch viel uiteindelijk deze naam af omdat hij hier in de buurt erg populair is en de kans groot zou zijn dat ze later met meerdere Doutzen`s op school zit.
Haar tweede naam Zinetta is naar een goede vriendin in Bosnië die we als familie beschouwen. Haar derde naam is naar mijn lieve zus Berber.
Het meest bijzondere telefoontje in mijn leven maakte ik na de geboorte van Amber, ik belde Berber om haar te vertellen dat ze weer tante was geworden van een meisje, en dat zij haar naam ging dragen. Zo`n bijzonder moment, tranen met tuiten en konden geen woord meer uitbrengen.
DailyMargje.nl 