Wij hebben de luxe van een eigen vakantiewoning in Bosnië, nu hoor ik je al denken, huh.. Bosnië? Waarom daar? Ik zal het kort uitleggen. Zoals de meesten wel weten was er in de jaren negentig (1992-1995) oorlog in dat land. Vele inwoners zijn gevlucht, en een groot gedeelte van hen kwam in Nederland terecht. Hier in het dorp werd een asielzoekerscentrum gerealiseerd. Sipke kwam met een bosnische familie in contact en raakten bevriend. Ook nadat ze terugkeerden naar Bosnië bleef die vriendschap, en reisde Sipke met gezin regelmatig in vakanties naar hen toe. Zes jaar geleden ging ik voor het eerst mee en verbleven we nog bij de familie Mrkaljevic, die we als eigen familie beschouwen. Dat jaar kocht Sipke een stuk grond met een klein huisje erop. Omdat alles daar vele malen goedkoper is als hier is het inmiddels uitgebouwd tot een mooi groot huis van alle gemakken voorzien. Bijna elke schoolvakantie maken we de lange rit (1700 km) richting het oosten. Zo ook afgelopen meivakantie.
De kinderen hadden twee weken vrij maar Sipke kon door drukte op de zaak geen twee weken vrijmaken. We besloten dat ik met de drie jongste meiden en de honden met de auto zou gaan en hij en zijn zoon een week later met het vliegtuig de laatste week aan zouden sluiten. Een monster-rit als enige bestuurder kan ik je zeggen. Maar op wat drukte en file bij de grenzen na ging het eigenlijk best vlot. Ik was fit en kon lekker kilometers vreten. We vertrokken vrijdag 27 april om 13.00 uur, zaterdag om 11 uur s`morgens waren we op bestemming. Na tweeëntwintig uren reizen ben je echt wel gaar. Bedden opmaken en eerst maar eens goed slapen. Om half zes heb ik iedereen wakker gemaakt en zijn we wat gaan eten. `s avond er ook weer vroeg in, en dat was dag één!
Van binnen is het huis helemaal af, buiten moet er nog veel gebeuren. Het huis krijgt nog een soort stuclaag en wordt nog geschilderd. Maar wat is het er prachtig!
Heel veel uitjes maken we vaak niet, maar af en toe bezoeken we de stad Tuzla die maar een kwartiertje rijden is vanaf ons huis. Daar lopen we dan even over de markt, drinken wat op een terrasje, halen een ijsje of iets anders lekkers.
Het allerliefst zijn we gewoon thuis en nodigen vrienden en familie uit om te komen eten.
Buiten hebben we een grote tuin waar de honden de tijd van hun leven hebben. Op het grote terras is het heerlijk vertoeven. Deze keer was het al erg warm voor de tijd van het jaar en is het de gehele vakantie gemiddeld 28 graden geweest. Dat betekende veel waterplezier, heerlijk! Thuis had Amber al voorzichtig haar eerste stapjes gedaan maar in de vakantie is ze echt goed gaan lopen. Buiten was het op de tegels niet zo fijn om te kruipen op blote knietjes dus ze moest ook wel een beetje.
Wat vliegt zo`n vakantie altijd snel voorbij, voor je het weet is het alweer tijd om in te pakken, al valt dat inpakken bij ons wel mee. Een paar tassen met wat kleding, meer hebben we nooit mee, simpelweg omdat we verder niks nodig hebben. De rest hebben we daar wel. Het grote werk zit hem dan in het opruimen en schoonmaken van het terras en huis.
We hebben wederom een heerlijke tijd gehad en wat is het fijn om iedereen daar weer gezien te hebben. Ik neem altijd mijn camera mee en zal hieronder nog een paar mooie kiekjes toevoegen die ik daar maakte.
DailyMargje.nl 