Samengesteld gezin

Eén op de tien gezinnen is een samengesteld of stief-gezin, zo ook die van ons. Zo`n gezin ontstaat natuurlijk op vele verschillende manieren en kan er ook heel verschillend uitzien. Een gezin met kind(eren) van één kant, van beide kanten of zoals bij ons, van beide kanten maar ook van ons samen.

Sipke heeft drie kinderen uit zijn vorige relatie, twee dochters en een zoon. Zij waren 9, 11 en 17 jaar toen wij een relatie kregen. Ik had al een dochter van toen 8 jaar oud. (dit jaar worden ze 12, 13, 15 en 21 jaar) Sipke`s oudste dochter haar vriend woont ook bij ons. December 2016 kregen wij samen nog een dochter, Amber is nu 15 maanden oud. Een gezellig groot gezin met zes kinderen in hele uiteenlopende leeftijden.

Wennen

Natuurlijk is het niet allemaal vanzelf gegaan en moest iedereen wennen aan de nieuwe situatie. Toch kan ik zeggen dat het me uiteindelijk mee is gevallen. Voordeel was dat zijn kinderen mij, en Renee Sipke al kende. Wel had de oudste dochter er in het begin heel veel moeite mee, wat niet meer dan logisch was. Ze was op dat moment zeventien, wat over het algemeen niet een hele makkelijke leeftijd is. Toen ik en Renee bij het gezin introkken ben ik door haar vooral genegeerd, hier en daar werd demonstratief met een deur gesmeten en als ik haar iets zei of vroeg kreeg ik antwoord als een boer met kiespijn. Ik heb me er niet zoveel van proberen aan te trekken en heb het de tijd gegund, al was de sfeer soms om te snijden. Gelukkig heeft dat niet lang geduurd en accepteerde ze de nieuwe situatie, de sfeer werd daardoor ook weer gezellig als zij thuis was. Inmiddels hebben zij en ik een goede band op gebouwd.

Verassing!

We woonden nog maar vijf maanden met z`n allen onder één dak toen heel onverwacht bleek dat ik in verwachting was. Toen we zelf van de shock waren bekomen kwam het moment dat we het grote nieuws gingen vertellen aan de kinderen, maar ook aan de ex-partners en familie. De meningen van de kinderen waren voor mij het allerbelangrijkst en het spannendst om te horen, de rest vond ik minder spannend of belangrijk. Gelukkig heeft iedereen er op zijn eigen manier positief op gereageerd, de één moest net zoals wij even wennen aan het idee, de ander “Renee bijvoorbeeld” was meteen laaiend enthousiast. Al snel werden de voorkeuren voor een broertje of een zusje uitgesproken. Iedereen is gek op hun zusje, Amber heeft ons gezin nog meer samengebracht en compleet gemaakt.

Je bent mijn moeder niet

Thuis heb ik de moeder-rol, maar ben niet iedereens moeder. Ik heb vooraf bijvoorbeeld vaak nagedacht over hoe ik zou reageren als één van Sipke`s kinderen tegen me zou roepen “maar jij bent mijn moeder niet”, ik wist echt niet wat ik daarmee aan zou moeten. Het is één keer voorgekomen en waarschijnlijk door de voor mezelf verbazingwekkende gevatte reactie daarna nooit weer. Mijn reactie… “nee inderdaad, ik ben je moeder niet, dat klopt. Maar daarentegen zorg ik wel voor je, ik maak je eten, was je kleding en bovendien ben ik ouder dan jij”. Punt!

Door geduld te hebben, te leren van van mijn fouten, iedereen in zijn waarde te laten en  vooral door mezelf te blijven, is het me gelukt om te zijn wie ik nu ben in en voor ons mooie gezin. En daar ben ik trots op!

X Margje